San pedeset i prvi
Držite tog konja za uzde od osmijeha
Držite tog zelenog bez krila
Na livadi okrutnoj
Sa grivom od zemlje do neba
Začepite zlatne nozdrve
Iz kojih sipa vatra zanosna Polomite ta kopita duboka
Pod kojima izviru potoci nesporazuma
Zaustavite tog konja
Od bijesnog mesa i laka oblaka
Jer uistinu
On je kobila obična
Ona u koju se premetnu djevojka
Ta možda od zla možda od zlata
Zaustavite tu djevojku
Pustite tu pticu
Zar niste znali da sam
U onim godinama
Kada se voli vatra i voda
Vatra sagorijeva
A voda nosi
Veslajte zato nemilice
Ovom odvratnom vodom
I gasite vatre
Zvijezdu po zvijezdu