Međunarodni dan maternjeg jezika obilježava se 21. februara, s ciljem unapređenja, učenja i razvoja maternjeg jezika, njegovanja jezične i kulturne raznovrsnosti.
Iako se Međunarodni dan maternjeg jezika slavi počev od 2000. godine, na inicijativu Bangladeša, ovaj datum se vezuje za odavanje počasti studentima koji su ubijeni u Bangladešu 21. 02. 1952. godine tokom protesta zbog nemogućnosti korištenja bengalskog jezika kao zvaničnog, iako je ovaj jezik koristila većina stanovništva.
Članice organizacije UN za obrazovanje, nauku i kulturu (UNESCO) obilježavaju taj dan kako bi ukazale na značaj poštovanja osnovnog ljudskog prava koje nam obezbjeđuje da možemo u svim prilikama da se koristimo svojim maternjim jezikom, a time i da njegujemo jezičku kulturu zajednice kojoj pripadamo.
Istovremeno, članice UNESCO-a na ovaj dan promovišu multikulturalnost i višejezičnost kao bogatstvo određene teritorije. Pravo na slobodu mišljenja i izražavanja jedno je od prava definisanih Univerzalnom deklaracijom o ljudskim pravima, dok Rezolucija UN 61/266 poziva svoje članice da “promovišu očuvanje i zaštitu svih jezika koje ljudi na svijetu koriste”.
“Maternji jezik je jedan od najvažnijih elemenata u potvrdi identiteta. Maternji jezik je jezik naših predaka koji mi nasljeđujemo i preuzimamo u emanet. On je posebna riznica socio – kulturološkog bogatstva i blagodati.