Manastir Đurđevi Stupovi podigao je kao svoju zadužbinu gospodar Budimlje Stefan Prvoslav, sin Velikog župana Tihomira, a sinovac Nemanjin, 1213. godine. Podignut je pod Rastovcem na lijevoj strani Lima, na zaravni koja se zove Stupovi.
Crkva je bila važan kulturni i politički centar iz koje je dijelom Nemanjića upravljao sinovac Stefana Nemanje, Prvoslav u kome se nalazi i njegov grob.
Ovo je jednobrodna građevina u koju se ulazi sa zapadne strane, dok je polukružna apsida sa istoka. Crkva i prva priprata podignuti su u prvoj polovini XIII vijeka. U građevinskom pogledu crkva pripada arhitekturi kakva se u XI i XII vijeku razvijala u primorskoj oblasti.
Za vrijeme Turaka manastir je bio meta vježbanja turskih tobdžija sa artiljerijskog utvrđenja na Jasikovcu. Razaran je za vrijeme Prvog svjetskog rata od strane Austro-ugara, koji su ga u tom periodu pretvorili u konjušnicu, a kasnije i u kuhinju i spavaonu.
Tokom oba perioda dio fresaka je uništen. Na onima koje su ostale sačuvane prepoznaje se rad dečanskih majstora, porijeklom iz kotorske škole slikanja gdje je naslikan sav ciklus monologa, ilustrovanog crkvenog kalendara, a sve po dečanskom uzoru. Smatra se da je ovaj freskopis urađen još za života Stefana Uroša IV cara Dušana.
Manastir je paljen pet puta, a u narodu se za njega kaže „Manastir mučenik“. Za vrijeme Turaka zapaljen je 1738. godine, zatim 1825, 1862, 1875. i peti put uoči Prvog balkanskog rata 1912. godine.
Manastir je obnovljen 1925. godine kada je urađen novi ikonostas kojeg je poklonio iguman Josif Lekić 1927. godine. Posvećen je Svetom velikomučeniku Georgiju.
Izvor i foto: Eparhija budimljansko-nikšićka