U širokom spektru različitih zanimanja, među najhumanijima možemo reći da su oni koji se odluče postati ljekari i pomagati drugima. Nečiji život i zdravlje zavise upravo od ljekara, njegove dijagnoze, prave terapije, dobrog pristupa pacijentovom problemu, uspješne operacije, prepoznavanja bolesti.
Ana Šćekić odlučila je da bude ono što najviše voli, ljekar. Rođena je 23. septembra 1992. godine u Beranama. Osnovnu školu završila je u OŠ “Polica”, a zatim gimnaziju “Panto Mališić”. Medicinski fakultet završila je u Prištini. Sada odrađuje pripravnički staž kao ljekar opšte prakse u beranskom Domu Zdravlja. Njena dominantna osobina, kako kaže, je odgovornost i preciznost. Od malena je željela da bude ljekar i pomaže ljudima oko sebe i ne bi mogla da zamisli da se nalazi u nekoj drugoj ulozi. U slobodno vrijeme voli da čita knjige i da putuje.
Kada ste shvatili da želite da budete ljekar?
Još od malih nogu sa divljenjem sam gledala u ljude sa bijelim mantilima koji su imalo rjesenje za svaku prehladu, povredu, boginje i sve ostalo što čovjeka može da zadesi.
Šta Vas je to najviše privuklo u medicini?
Privukla me je mogućnost da pomognem ljudima koji su nemoćni, a čovjek je najnemoćniji onda kada je bolestan.
Prednosti i nedostaci studiranja medicine?
Prednost studiranja medicine je ostvarenje životnog cilja i sna, jer vjerujem da medicinu studiraju samo oni koji to zaista žele. Dosta je zahtjevno studiranje medicine zbog obimnosti materije, prakse koja je obavezna i neophodna, tako da, za razliku od ostalih fakulteta, vrlo malo slobodnog vremena preostaje.
Kakav je osjecaj biti ljekar?
Smatram da je to jedan ozbiljan i human poziv, ali i vrlo odgovoran.
Ko je imao najveći udio u podršci tokom školovanja?
Najveću podršku tokom školovanja sam imala od svoje porodice, što je i normalno.
Uzor?
Mnogo je poznatih imena iz oblasti medicine kojima se divim i na čijim uspjesima zavidim, tako da nemam konkretno jednu ličnost koja mi služi kao uzor, ali ima dosta ljudi čiji rad poštujem.
Šta pacijenti kažu o vama?
S obzirom da nemam još uvijek mnogo radnog iskustva, ne mogu govoriti o komentarima pacijenata. Znam da iskren osmijeh i zahvalan pogled govore više od hiljadu riječi, a to je ono zašta se trudim kad sam u kontaktu sa njima.
Da li postoji dio medicine u kojem se posebno ističete?
Kad ste mladi i počinjete da se bavite ovim poslom sve vam je jednako zanimljivo i sve vas interesuje. Mogu samo reći da sam se iznenadila koliko me je pedijatrija u toku staža više zainteresovala nego ranije.
Po Vašem mišljenju, na kojem je nivou medicinska njega u Beranama?
Po mom mišljenju, medicinska njega u Beranama je na zavidnom nivou, ali kao i u svakom poslu uvijek može biti nešto bolje i više.
Da niste doktor, šta bi bili?
Iskreno, sebe ne bih mogla da zamislim u drugoj profesiji. Mada sam prije upisa medicine vrlo ozbiljno razmišljala o psihologiji.
Poruka mladima Berana?
Mladima bih poručila da prije svega vode računa o svom zdravlju, a onda da slijede svoje snove i ciljeve jer ako se dovoljno potrude ne mogu biti neostvareni.