Područje Vasojevića značajno zaostaje za drugim sredinama u Crnoj Gori, što potvrđuje i činjenica da u Andrijevici danas nema nijednog proizvodnog pogona.
Sve fabričke hale, u kojima je nekada radilo oko 1.000 radnika, odavno su zatvorene, a privredne aktivnosti svedene su na rad nekoliko trgovinskih i ugostiteljskih objekata.
Lokalno stanovništvo mahom je zaposleno u opštinskoj administraciji, javnim preduzećima i ustanovama, kao i u nekoliko državnih institucija.
U privatnom sektoru angažovan je mali broj radnika, pretežno na održavanju privatnih hidroelektrana, dok su druge djelatnosti gotovo nestale.
Iako su politički predstavnici nakon vraćanja statusa opštine 1992. godine obećavali ekonomski razvoj, situacija se nije promijenila ni nakon političkih promjena 2020. godine.
Iz lokalne uprave ističu da su pokušavali stvoriti povoljan ambijent za investitore, ali konkretni rezultati su izostali.
U tranzicionim procesima zatvorene su fabrike poput “Termoventa”, “Polimke” i “Komova”.
Fabrika peleta “Biotel”, otvorena 2014. godine kao velika investicija, ugašena je prije dvije godine. Imovina bivših industrijskih pogona prešla je u ruke privatnih preduzeća, ali u njima nema nikakvih privrednih aktivnosti.
Osim gašenja fabrika, Andrijevica bilježi i nestanak raznih uslužnih djelatnosti – nema osiguravajućih društava, obućara, fotografa, knjižara, mesara ni zanatskih radnji. Stočna pijaca već dvadeset godina nije u funkciji, a Telekom i Elektroprivreda su smanjili broj zaposlenih na minimum.
Međutim, dok industrija i usluge nestaju, Andrijevica bilježi rast broja kladionica i kockarnica. Trenutno rade četiri kladionice, a gotovo svi ugostiteljski objekti imaju kockarske aparate, što dodatno oslikava sumornu ekonomsku sliku ove opštine.