Božić je hrišćanski praznik kojim se proslavlja rođenje Isusa Hrista.
Uglavnom se proslavlja 25. decembra po gregorijanskom kalendaru, dok kod crkava koje se pridržavaju julijanskog kalendara Božić se obilježava sedmog januara (tj. 25. decembra po starom kalendaru).
I dok moderni istoričari smatraju da bi godina rođenja Isusa Hrista mogla biti u opsegu od 7. do 2. godine p. n. e., tačan datum njegovog mogućeg rođenja je nepoznat. Isusovo rođenje je pomenuto u dva od četiri kanonska jevanđelja. Do sredine 4. vijeka, zapadne hrišćanske crkve su prihvatile da se Božić obilježava 25. decembra, a taj datum je kasnije usvojen na Istoku,. Datum Božića je možda odabran da odgovara tačno devet mjeseci od datuma za koji su rani hrišćani vjerovali da je Isus začet, ili sa nekim od drevnih politeističkih festivala koji su se dešavali oko kratkodnevnice
Katolička crkva slavi ga 25. decembra. Međutim, crkve koje koriste Julijanski kalendar slave ga 7. januara, jer po istom to odgovara 25. decembru. Božić je u mnogim državama svijeta vjerski, ali i državni praznik.
Božić spada, zajedno sa Uskrsom i Duhovima, među tri najveća hrišćanska praznika. Božićno slavlje traje više dana. Pravoslavni bogoslužbeno odanije Praznika vrše 31. decembra/13. januara. Kod katolika Božićno vreme traje od Božića pa do praznika Svetih Triju Kraljeva.
Budući da u Novom zavjetu ne stoji kada se tačno rodio Isus, prvi hrišćani nisu slavili Božić. U prvom periodu istorije hrišćanske crkve, Božić i Bogojavljenje su proslavljani u isti dan, a praznik je nazvan Epifanija. Božić je počeo da se slavi u Rimu u četvrtom vijeku (u izvorima dokazana godina 336.). Do danas nije jasno zašto se Božić slavi baš 25. decembra. Preovlađujuće mišljenje je da je Božić počeo da se slavi tog datuma zato što se u tada još uvijek većinski paganskom Rimu tog dana slavilo rođenje boga Sunca Sol Invictus, pa je Crkva, želeći da potisne taj paganski praznik, tada počela da slavi rođenje Isusa Hrista koji je Božansko Sunce sa visine.