Čičen Ica je veliko arheološko nalazište na Jukatanu u Meksiku iz doba civilizacije Maja.
UNESKO ga je proglasio svetskom baštinom, a 7. jula 2007. Čičen Ica je za jedno od novih sedam svjetskih čuda. Ime je dobio po majanskom plemenu Itza.
Od sredine klasičnog perioda, tj od oko 600. godine Čičen Ica je bila veliki grad, dostigavši svoj vrhunac, nakon što su već propali centri Maja u centralnim nizijama na jugu.
Čičen Ica na jeziku Maja znači “Na izvoru Ica (naroda)”. Jukatan nije imao nadzemnih rijeka, a Čičen Ica je imala tri velika prirodna izvora sa obiljem vode. To je omogućilo da Čičen Ica postane prirodni centar za stanovništvo. Često su bacali predmete kao žrtve tim izvorima, a u očajnim sušnim vremenima bacale su se navodno i ljudske žrtve.
Čičen Ica je bila glavni centar oko 600. sredinom klasičnog Maja perioda, ali grad dostiže najveću moć tek kad su propali ostali centri Maja na centralnim nizijama na jugu. Do 987. toltečki kralj je stigao sa vojskom iz središnjeg Meksika i Čičem Ica je postala glavni grad. Umjetnost i arhitektura toga perioda pokazuju mešavinu maja i toltečkih stilova.