Sveti Vasilije Ostroški poznat i kao Sveti Vasilije Ostroški Čudotvorac je episkop zahumski i srpski pravoslavni svjetitelj.
Rođen je kao Stojan Jovanović, u selu Mrkonjići, Popovo polje, nadomak Trebinja, u Hercegovini, od majke Ane-Anastasije i oca Petra Jovanovića, po predanju 28. decembra 1610. godine, u bogobojažljivoj porodici hercegovačkih težaka. U strahu od danka u krvi, roditelji su Stojana već u dvanaestoj godini poslali u skroviti manastir Zavalu, u kojem je već tada igumanovao njegov stric, iguman Serafim. Tamo se učio crkvenoj pismenosti. Poslije nekoliko godina, Stojan prelazi u trebinjski manastir Tvrdoš, gdje nakon pohađanja manastirske škole, najzad prima i monaški postrig i sveštenički čin, postavši paroh popovopoljski.
Danas, 12. maja, slavi se uspomena na Svetog Vasilija Ostroškog, a pred njegovim moštima mnogi bolesni uspjeli su da se izliječe. Većina vjernika ne izgovara njegovo ime bez “Slava mu i milost”.
Mnogi vjeruju da će, ako se zavjetuju na svetog Vasilija otići na Duhove u manastir Ostrog, njihova, ili bolest nekog njima bližnjeg, nestati “kao rukom odnesena”. Ako riješite da potražite pomoć ovog sveca, od sjutra treba da počnete strogi post koji će trajati sve dok na Duhove ne odete na Ostrog i tamo se pričestite.
Vjernici koji polaze na put u manastir, sa sobom obavezno treba da ponesu ulje, tamjan i pamuk, ali i vunene čarape i sve to, potom, ostave kod sveca “da prenoći”, jer stvari koje provedu noć, u prostoriji sa moštima sveca, vjeruje se, dobijaju magične moći izlječenja.
Narodno vjerovanje kaže i da Sveti Vasilije Ostroški svake noći ustaje iz kovčega i šeta po stijenama, a tokom vjekova su mnogi sveštenici svjedočili da svakog jutra vide pocijepane vunene čarape na nogama sveca, iako su uveče bile obuvene čitave. Otuda i praksa da vjernici koji idu na Ostrog sa sobom ponesu i jedan par bijelih vunenih čarapa.