Srpska pravoslavna crkva slavi 22. decembra Djetinjce, jedan od najljepših porodičnih praznika koji prethode Božiću.
Nedelju dana posle ovog praznika padaju Materice, a u poslednju nedelju pred Božić slave se Oci.
Sva tri praznika su božićni praznici, koji doprinose da se djeca i roditelji bolje razumijju, poštuju i uvažavaju.
Djetinjci su jedan od najzanimljivijih porodičnih praznika kod pravoslavaca.
Običaji nalažu da odrasli rano ujutro, ili po dolasku s bogosluženja, vezuju svoju ili tuđu djecu, negdje čak i onu u kolijevci, a djeca im se “driješe”.
Dobra i štedljiva djeca prikupe nešto sredstava štednjom, pa za taj dan nabave neku “čast”.
Za vezivanje obično koriste kaiš, gajtan, kanap ili običan deblji konac. Obično se zavežu noge ili ruke, pa se jednim dijelom kanap zaveže za sto ili stolicu.
U ove dane sprema se svečaniji ručak nego obično, ali obavezno postan jer je vrijeme Božićnog posta.
Oko trpeze se okuplja cijela porodica i oni provode cio dan zajedno sve ove praznike.
Vezivanje za Djetinjce, Materice i Oce ima višestruku simboliku.
Simbolizuje čvrste porodične veze, slogu, mir, poštovanje i međusobno pomaganje u svim prilikama, zatim upućuje ukućane na štedljivost i istrajnost u vrlinama.
Takođe, običaji za ove praznike simbolično predstavljaju pripremu za doček najradosnijeg praznika koji je pomirio čovjeka sa Bogom, odrešivši ga veza grehovnih, a vezavši ga novom vezom ljubavi za Boga.