Ime dr Božine Radevića upisano je zlatnim slovima u analima medicine bivše nam zajedničke domovine Jugoslavije, zbog njegovog dugogodišnjeg rada u zdravstvu a posebno, jer je u noći između 11. i 12. jula 1995. godine, sa timom ljekara na Institutu „Dedinje“, za 10 sati, obavio prvu transplataciju jetre u državama bivše Jugoslavije. Taj datum označava istorijski rez u medicini ovih prostora, a pacijent Nikola Vučićević je danas uspješan privrednik, prenosi časopis Nova sloboda.
Dr Radević je čitavog svog radnog vijeka pomagao mlađe kolege, a posebno ljekare iz zavičajnih Berana koji su mogli da ga zovu i u ponoć da ga pitaju i konsultuju oko dilema za određene postupke i zahvate dok je pacijent još na hirurškom stolu. Nesebično je pomogao i formiranje Centra za vaskularnu hirurgiju u Kliničkom centru Crne Gore još krajem 80-tih godina i aktivno učestvovao u edukaciji i osposobljavanju mlađih ljekara da metodama u opštoj i vaskularnoj hirurgiji danas suvereno vladaju.
Mirnoća i kultura u ophođenju sa pacijentima, saradnicima i svim onima koji žele da čuju savjet profesora Radevića čine ga posebnim, netipičnim u njegovoj profesiji, budući da hirurgiju, kao radikalnu metodu u medicini, i ljude koji se bave tim poslom, ne prate ovakvi epiteti. Dr Božina Radević izdanak je beranskog kraja koji je iznjedrio veliki broj umnih ljudi, akademika, univerzitetskih profesora, intelektualaca i sjajnjih ljekara. Plodove rada danas uživa sa svojim najmilijim i najviše ga u dubokoj starosti opušta velika ljubav prema unucima, pa ističe da je to ljubav koja ne može da se definiše i da je ona posebna i po intenzitetu i po načinu doživljavanja.To je bio razlog da mu posvetimo ove redove i podsjetimo se odgovora na pitanja koja smo mu svojevremeno postavili o medici i hirurgiji.
“Još kao dječak u rodnoj Budimlji kraj Berana opredijelio sam se za medicinu, a neko iskustvo koje sam sticao tokom studija otvorilo mi je put ka hirurgiji. Hirurgija nije opsesija sječenja – rezati i šiti. Hirurgija je jedno ogromno znanje iz medicine koje je još uljepšano umjetničkim postupcima, nastojeći da one bolesne organe i tkiva vratimo opet u normalan izgled sa normalnom funkcijom. Prema tome, hirurgija je jedna kompleksna medicina, jedan dio umjetnosti u oblikovanju organa ili tkiva koji bi mogli ponovo da nastave život i funkciju. Kad su mi svojevremeno uručili diplomu medicinskog fakulteta zakleo sam se, kao i svi drugi, na vjernost svom zanatu po Hipokratu. Ali, za mene je ta zakletva imaginarna. U toku školovanja sreo sam nekoliko sjajnih profesora koji su mi i sad uzor. Jedan od njih je bio moj mentor u Pragu profesor Libor Hejhal, koji je bio jedan od najboljih kardiovaskularnih hirurga u Evropi. On je, svojim odnosom prema meni, usadio plemenitost u moj ukupni život, uz sve ono što sam ponio iz porodice i školovanja u Beranama i Beogradu. I u kasnim godinama, kada sam operisao, često sam se pitao – šta bi mi rekao profesor Hejhal!”, kazao je dr Radević.