Gvozdenović Anto general i političar (Ćeklići kod Cetinja 26. januara 1853 – 2. septembra 1935). Zavrsio medicinu u Moskvi. Kao dobrovoljac istakao se u rusko-turskom ratu 1877 – 1878. U Ahal Tekinskoj ekspediciji generala Skobeljeva 1881, na bojištima centralne Azije, dobio je čin majora.
Nastavio vojnu karijeru i u rusko-japanski rat ulazi kao general. Prvi svjetski rat ga je zatekao u Francuskoj, u čijoj armiji je sluzio do 1915, kada je prešao u Crnu Goru. S kraljem Nikolom, početkom 1916, emigrirao je u Francusku, đe je kao predstavnik emigrantskog dvora i vlade obavljao značajne politicke zadatke.
Imenovan za crnogorskog ambasadora u Vašingtonu, a takođe je bio na uličnoj ceremnoniji odavanja počasti Kraljevini Crnoj Gori u Njujorku u jesen 1918. godine. Potom je general Gvozdenović bio i član crnogorske delegacije na Versajskoj konferenciji (skupa sa crnogorskim premijerom Jovanom Plamencom i dr. Perom Šoćem). Ukazom Kraljice Milene Petrović imenovan za crnogorskog premijera 1922. godine, ali u stvarnosti, Vlada Kraljevine Crne Gore je u to vrijeme bila ostala bez ikakvoga međunarodnoga uticaja.
Godine 1925. se, nakon amnestije, vraća u Kraljevinu SHS. Narednih osam godina, poput drugih amnestiranih crnogorskih emigranata, živi u Beogradu, u apartmanu hotela “Kosovo”. Inače, crnogorskim povratnicima je bilo zabranjeno putovati u Crnu Goru dvadesetih godina prošlog vijeka. Podržavao je Crnogorsku Stranku.
Tek 1933. godine se vraća u rodne Ćekliće, đe je i sahranjen 1935. godine, kada je i umro.