Samoevalucioni izvještaj o stanju na Univerzitetu Crne Gore UCG pokazao je da je ta institucija u protekle tri godine prihodovala od školarina 29.200.000 eura, dok im je iz državnog budžeta uplaćeno dodatnih 43.200.000, piše CdM.
Izvještaj radne grupe za samoevaluaciju koji je donijet 5. aprila, na inicijativu Evropske asocijacije univerziteta, pokazuje da još uvijek nije adekvatno razmatran problem malog broja doktoranada na UCG, zbog nedostatka finansija za angažovanje mladih istraživača i troškova njihovih istraživanja.
Kada je u pitanju upravljanje finansijama UCG, dvije krupne promjene su se desile u periodu nakon posjete evaluacionog tima.
Kao prvo, u novom Zakonu o visokom obrazovanju pitanje finansiranja UCG je definisano ugovorom između Vlade Crne Gore i UCG sa jasno definisanim obavezama.
,,Dugoročni ugovor bi trebao da eliminiše nesigurnost vezanu za visinu izdvajanja sredstava za UCG, što s druge strane omogućava rektoru da predlaže i donosi dugoročne odluke. Ovakav sistem finansiranja je potpuno nov i treba sačekati određeni period kako bi se sagledala njegova realizacija. Postoji bojazan da ovakav sistem finansiranja nije dovoljno fleksibilan, s obzirom da su osnovni izvor finansiranja UCG dotacije iz državnog budžeta”, navodi se u izvještaju.
Takođe, došlo je do značajne unutrašnje redistribucije sredstava koja se prihoduju od školarina, tako da se 72,5 odsto prihoda sliva u centralni budžet (za razliku od nekadašnjih 20 odsto), što je ojačalo centralnu administraciju u odnosu na fakultete.
U izvještaju navode da je evaluacioni tim posebnu pažnju posvetio pitanjima centralizacije i integracije UCG.
,,Integrisani portal značajno je doprinio stvaranju zajedničkog institucionalnog identiteta, i predstavlja platformu preko koje se na jedinstven i transparentan način pružaju informacije o praktično svim aspektima akademskog života.
U prethodnom periodu Naučni odbor i Odbor za doktorske studije su doprinijeli da se na nivou Senata sprovodi ujednačena politika vezana za izbore u akademska zvanja i sticanje doktorata, i predstavljaju jedan od mehanizama koji su na raspolaganju rektoru i Senatu na sprovođenju centralne politike.
Međutim, pošto je praksa pokazala da se Senat dominantno oslanja na mišljenja Naučnog odbora i Odbora za doktorske studije, a ne na mišljenje strukovnih vijeća, strukovna vijeća su na neki način izgubila svoj značaj i postavlja se opravdano pitanje svrhe njihovog postojanja.
,,Smatramo da bi u narednom periodu, na osnovu iskustva sa radom novoformiranih odbora, UCG je trebalo da preispita nadležnosti i ulogu strukovnih vijeća i Odbora. Ipak, postoji osjećaj u akademskoj zajednici da su krupne, strateške odluke vezane za centralizaciju i integraciju UCG donesene bez šireg i otvorenog dijaloga unutar UCG, iako je sugestija evaluacionog tima bila upravo otvaranje unutrašnjeg dijaloga unutar UCG. UCG će se u narednom periodu posvetiti izradi opšte strategije koja će definisati glavne pravce njenog razvoja u narednih pet godina”, navodi se u Izvještaju.