Na današnji dan 1883. rođen je srpski pisac Sima Pandurović, jedan od osnivača srpske moderne.
Poslije diplomiranja na Filozofskom fakultetu u Beogradu bio je gimnazijski profesor u Valjevu i Beogradu i uređivao je više časopisa, uključujući “Misao”. Kritika je oštro reagovala na njegovu prvu zbirku pjesama “Posmrtne počasti”, prožetu pesimizmom, u kojoj je dramatično opjevao bolnu tragediju ljubavi, duševne krize i gorčine, nespokoj i pobunu i osjećanje smrti. Kasniji stihovi, u kojima preovladava rezignacija, misaono su složeniji. Ispjevao je i niz rodoljubivih pjesama. Prevodio je s francuskog i engleskog jezika – posebno su vrsni prevodi djela Vilijema Šekspira. Ostala djela: zbirke pjesama “Dani i noći”, “Okovani slogovi”, “Stihovi”, “Pjesme”, knjige eseja “Razgovor o književnosti”, “Ogledi iz estetike”.