Mađarsko-američki matematičar i naučnik Džon fon Nojman rođen je 28. decembra 1903. godine. Dao je doprinos kvantnoj fizici, funkcionalnoj analizi, teoriji skupova, topologiji, informatici, ekonomiji, numeričkoj analizi, hidrodinamici, statici i mnogim drugim matematičkim poljima kao jedan od istorijski istaknutih matematičara.
Još kao dijete pokazivao je izvanrednu inteligenciju. Sa šest godina je napamet dijelio osmocifrene brojeve. Pamtio je stranice teksta na prvi pogled. Smatraju ga jednim od najbriljantnijih ljudi dvadesetog vijeka, pa je tako poznati ekonomista Nikolas Kaldor za Nojmana rekao: ‘Nepobitno, on je bio biće najbliže geniju koje sam ikada sreo’.
Bio je najstariji od tri brata, sin advokata Maksa Nojmana koji je radio u banci, i Margaret Kan. Odrastao je u jevrejskoj porodici. Rano je pokazivao interesovanje i za matematiku, svojstva brojeva i zakone svijeta koji ga okružuje. Kao osmogodišnjak savladao je računanje, a sa dvanaest godina bio je na nivou postdiplomaca matematike. Njegovo interesovanje nije bilo samo za matematiku, a izvještaji o njemu govore da je sa osam godina pročitao sve 44 knjige svjetske istorije. Mogao je da pamti stranice teksta na prvi pogled, dar koji će kasnije iznenaditi nobelovske laureate. Volio je da izmišlja mehaničke igračke, a bio je ekspert za Američki građanski rat, suđenje Jovanki Orleanki i istoriju Vizantije. Godine 1911. upisao je Luterovu gimnaziju u Budimpešti.
Sa 23 godine diplomirao je matematiku na Univerzitetu u Budimpešti. Istovremeno je stekao diplomu iz hemijske tehnologije po nalogu svog oca koji je želio da njegov sin uloži vrijeme u trud u nešto što se materijalno više isplati od matematike. Između 1926. i 1930. bio je privatni predavač u Berlinu. Sa 25 godina objavio je 10 radova, a sa 30 godina blizu 36. Fon Nojman je bio pozvan u Prinston u Nju Džerzi 1930, i bio je jedan od četvorice ljudi odabranih za prvi nastavni kadar Institute For Advanced Study, gdje je bio profesor matematike od osnivanja Instituta do svoje smrti.
Od 1936. do 1938. Alan Tjuring je bio u posjeti ovom institutu, gdje je završio svoju doktorsku desertaciju pod nadzorom Alonsa Čerča u Prinstonu. Godine 1937. postao je naturalizovani državljanin Amerike, a 1938. godine dodijeljena mu je nagrada za njegov rad iz analiza.
Godine 1957. godine dijagnostikovan mu je rak kostiju, koga je vjerovatno izazvala izloženost radijaciji tokom testiranja atomske bombe ili u kasnijem radu na nuklearnom oružju na Los Alamosu. Fon Nojman je umro nekoliko mjeseci posle uspostavljanja dijagnoze trpeći jake bolove. Rak se proširio i na njegov mozak i onemogućio mu sposobnost mišljenja. Dok je ležao umirajući u vašingtonskoj bolnici, šokirao je svoje prijatelje i poznanike tražeći da govori sa rimokatoličkim sveštenikom. Umro je pod obezbijeđenjem vojske da ne bi nenamjerno otkrio vojne tajne dok je pod jakim ljekovima. Džon fon Nojman je sahranjen na prinstonskom groblju u Prinstonu.
Napisao je 150 objavljenih radova – 60 iz čiste matematike, 20 iz fizike, i 60 iz primijenjene matematike. Razvio je teoriju o strukturi ljudskog mozga prije nego što je umro. Njegovo interesovanje bilo je veoma široko. Bavio se: matematičkom logikom, matematikom, kvantnom fizikom, računarstvom, kibernetikom, nuklearnim bombama, mehanikom fluida, teorijom igara, ekonomskim rastom, evolucionom biologijom, teorijom rata i konflikta, ćelijskim automatima, teorijom samoreprodukcije i veštačkom evolucijom.
U periodu Drugog svjetskog rata bavio se isključivo matematikom i primejnom matematike na kvantnu fiziku. U oblasti matematike dao je bitne doprinose numeričkoj analizi, teoriji skupova, funkcionalnoj analizi i statistici. Radio je i na Menhetn projektu. Tim povodom rješavao je i probleme konstrukcije i rada računskih mašina, čime je postavio temelj savremene računarske arhitekture i simulacija. Stvorio je i teoriju igara. Poslije rata radio je na američkim vojnim projektima i upravljao vojnim komitetima.