Neprekidno trajanje jedne obrazovne institucije koja bilježi preko sto godina svoga postojanja vrijedno je dubokog poštovanja. Takvih je u našoj opštini nekoliko.
Počeci obrazovnog rada u OŠ ’’Vuk Karađžić’’ vezuju se za 1869. godinu. Manastirski đak, Gavro Sajčić pominje se kao prvi učitelj ove obrazovne ustanove. Nastavici generacijama nesebično prenose svoje znanje, tako da njihovi učenici postižu zavidne rezultate na opštinskim, državnim i međunarodnim takmičenjima. Mnoge generacije mladih ljudi je pripremila za život koji slijedi.
Gimnazija u Beranama osnovana je Ukazom vlade Kraljevine Crne Gore 31. avgusta 1913. godine, a sa radom je počela 6. novembra iste godine. Prestavljala je jedinu ustanovu u kojoj se sticalo srednje obrazovanje , okupljala je najbolje učenike iz Gornjeg Polimlja. Jedna od najcijenjenih srednjih škola iznjedrila je mnogo poznatih i priznatih imena iz raznih oblasti sa pravom je nazivaju i ’’Vasojevićka Sorbona’’. Nazvana je i školom elite. Kako i na koji način se nekada pohađala Beranska gimnazija može se zaključiti iz monografije maturanata Beranske gimnazije:
’’Zebli smo na ledu i snijegu. Uz vatru iz furune sušili mokru i prozeblu obuću i pokisle knjige. Nije nam bilo teško. Sve nam je to davalo snagu i krila da izdržimo i idemo dalje’’.
’’ Valjda nas je sve to ispunjavalo plemenitošću, bratskom toplinom i iskrenošću na kojoj se stvaralo i održavalo do današnjih dana naše drugarstvo. Takom smo i izrasli u generaciju uzornih ljudi, okrenutih stvaralaštvu, znanju i porodici’’.
Vlado Boričić profesor francuskog i latinskog jezika, istakao je da pojedine škole na selima postoje više od jednog vijeka.’’ Škola na Goraždu osnovana je 1897. godine, osnivač i utemeljivač je učitelj Josif Mihajlović. Škola sa dugom tradicijom, koju su pohađala velika imena ovog kraja. Škola koja traje. Škola koja nema ime. U znak sjećanja i zahvalnosti prema njenom osnivaču, treba je nazvati njegovim imenom”.
Koliko su ljudi ovih krajeva bili željni znanja i obrazovanja, ispičao je profesor Boričić i na primjeru škole u Dragosavi, koja je izgrađena 1909. godine. ’’Pohađali su je i učenici susjednih sela. U njoj su svoje znanje i obrazovanje sticali ljudi, čija su imena upisana u istoriju našeg naroda. Danas je ta škola oronula i u njoj nema đaka”.
Odnos učitelja i đaka je sličan odnosu roditelja i djeteta. Posao učiteja i profesora podrazumijeva davanje sebe, neprekidno ulaganje u znanje, zato obrazovanje na ovim prostorima toliko dugo traje.