Marko Glušac koji je rođen 4. januara 1969. godine u Beranama, bio je jedan od poznatih, traženijih i produktivnijih filmskih montažera. Diplomirao je na Fakultetu dramskih umjetnosti u Beogradu – odsjek filmska i TV montaža.

Marko Glušac je sam po sebi bio “prvi kadar” koji je umjesto filma otvarao pravi svijet filmskog zanata. Bilo da se radilo o ambicioznim studentima, neiskusnim rediteljima ili već afirmisanim glumcima, Glušac je za sve njih prestavljao čvrst stub sigurnosti koji je jako potreban u komplikovanom procesu kinematografske proizvodnje. Svojim smirenim, razložnim i nenametljivim stavovima iza kojih su se krili visoka inteligecija, široko obrazovanje i veliki autoritet, Marko je davao nemjerljiv doprinos u razvoju jednog filmskog stvaraoca. On je demistifikovao i proces proizvodnje i samu filmsku umetnost.

Posle uspjeha debitantskog filma “Kaži zašto me ostavi” iz 1993. godine, ostao je dve godine duže da radi kao asistent na FDU. Predavanja koja je tamo držao i danas se prepričavaju među ono malo montažera koji su imali sreću da studiraju kod Marka. Njegov metod rada je bio jednostavan: studente je odmah gurao na “vatru”.

Posle 1995. za njega nije bilo mjesta na FDU i zaposlio se na Fakultetu za umjetnost i dizajn. Kasnije se posvećuje montaži filmova i stigao je da učestvuje na skoro svakom boljem srpskom filmu. Sarađivao je sa zvučnim rediteljima kao što su: Radivoje Andrić, Srđan Golubović, Dejan Zečević, Srđan Dragojević, Mladen Đorđević, Dušan Milić, Goran Marković. Među njegove najslavnije debitante spadaju Ljubiša Samardžić, Dušan Kovačević i Dragan Bjelogrlić. Osvojio je dosta nagrada u inostranstvu a film Klopka koji je montirao bio je srpski kandidat za Oskara.

Umro je iznenada 2012. godine posle teške bolesti i iza sebe je ostavio ženu i sina.

2015. godine Fondacija Marko Glušac je pokrenula i ustanovila nagradu Marko Glušac koja će se dodeljivati svake godine za najboljeg montažera na Festivalu autorskog filma.