Vesko Mićović je rođen u selu Buče,opština Ivangrad (Berane) gdje je završio osnovnu i srednju školu. Kao dijete bio je izuzetno talentovan za sport: fudbal, stoni tenis, rukomet a posebno za karate.
„Za vrijeme sindroma BRUS LI-ja moje interesovanje za borilačke sportove, prije svega karate, dostiglo je vrhunac i navelo me da se odmah upišem i počnem da treniram u karate klubu “Ivangrad “ kod braće Božović. Za godinu dana rada sa 14 godina postao sam prvak Crne Gore u lakoj kategoriji. U samom početku a i kasnije kao najmlađi član svoje familije imao sam podršku svojih roditelja Dragoljuba i Veselinke i sestara Dubravke, Poleksije i Jadranke. U školi, a i van nje volio sam mnogo da igram fudbal i kao učesnik na velikom broju opštinskih i regionalnih turnira u malom i velikom fudbalu mnogo puta sam nagrađivan kao najbolji fudbaler.Kao izuzetno talentovan i mlad, sa 16 godina na poziv fudbalskog trenera Željka Markovića počeo sam da treniram u fudbalskom klubu “Ivangrad” koji je bio član jedinstvene savezne druge lige Jugoslavije. Po završetku srednje škole otišao sam na služenje vojnog roka u Beograd i odmah se priključio karate klubu “Novi Beograd“ kod braće Nicović. Za godinu dana koliko sam proveo u vojsci zahvaljujući marljivom radu postigao sam kao junior veoma značajne rezultate : prvak Beograda u teškoj i apsolutnoj kategoriji,prvak Srbije u teškoj i apsolutnoj kategoriji i treći na prvenstvu Jugoslavije u apsolutnoj kategoriji. Nakon odsluženog vojnog roka vratio sam se u Titograd ( Podgorica ) gdje sam već upisao Mašinski Fakultet. Nastupio na prvenstvu Crne Gore za K.K.”.”Ivangrad” i osvojio zlatnu medalju u poluteškoj kategoriji.Nastavio sam da treniram u K.K.”Budućnost” kod trenera Rajka Vujoševića. U K.K.””Budućnost “ počeli su moji prvi seniorski rezultati“, kazao je Vesko Mićović.

USPJESI SA KARATE KLUBOM “BUDUĆNOST”

Najveći uspjesi koje je ostvario sa karate klubom “Budućnost”u periodu od 1987-1996 godine su:
PRVENSTVA CRNE GORE
1.mjesto u poluteškoj kategoriji – 1989 godine, 1990. godine, 1992. godine, 1993. godine, 1994. godine;
1.mjesto u apsolutnoj kategoriji do 1 ipona-1991 godine; 1992. godine; 1993. godine; 1994. godine; 1996. godine;
1.mjesto u apsolutnoj kategoriji do 3 ipona-1992. godine; 1993. godine;1994 godine;
1. mjesto u teškoj kategoriji -1996. godine;
PRENSTVA JUGOSLAVIJE
1.mjesto u poluteškoj kategoriji -1988. godine;1990. godine; 1992. godine; 1994. godine;

1. mjesto u apsolutnoj do 1 ipona-1991. godine;1992 god.;
1. mjesto u apsolutnoj do 3 ipona-1992. god.;1994. god.;
1. mjesto ekipno-1990. god.;1992. god.;1993. god.;
2. mjesto ekipno-1991. god.;
PRVENSTVO BALKANA
1. mjesto u apsolutnoj kategoriji -1994. god.;1995. god.;
1. mjesto u teškoj kategoriji-1995. god.;
2. mjesto ekipno-1994. god.;1995. god.;
MEDITERANSKE IGRE
1. mjesto teška kategorija -1995. god.;
3. mjesto poluteška kategorija-1997. god.;
PRVENSTVO EVROPE
1. mjesto univerzitetsko prvenstvo -1990. god.;
3. mjesto ekipno -1989. god.;
SVJETSKA PRVENSTVA
2. mjesto u apsolutnoj kategoriji do 1 ipona-1990. godine;

3. mjesto ekipno-1996. godine;
EVROPSKI WADO KAI KUP
1. mjesto apsolutna—1994. godine;
1. mjesto poluteška -1996. godine;
1. mjesto apsolutna -1996. godine;
1. mjesto ekipno -1994. godine;
Svjetski WADO KAI KUP
1. mjesto apsolutna kategorija-1994. godine;
3. mjesto ekipno-1994. godine;
EVROPSKI KUP ŠAMPIONA
3. mjesto ekipno(K.K. Ktitor)-1995. godina.
Osvajač mnogobrojnih turnira kao sto su:
Otvoreno prvenstvo Amerike,Luksemburg, Bratislava, Skople, Bari,Beograd,Cirih…
Dobitnik je mnogobrojnih priznanja i nagrada kao što su:
13 Julska, Oktobarska, 19 Decembar.
Dva puta izabran za sportistu Crne Gore – 1990. god. i 1994. godine.
Kao vrhunski sportista dobitnik je doživotne naknade od države Crne Gore.

“Od 20 godina koliko sam proveo u karateu 12 godina sam reprezentovao SFRJ odnosno kasnije SCG.U periodu od 1991.god. – 2000. god. sam bio kapiten državne reprezentacije.Te godine pamtim po iscrpnim,marljivim i teškim treninzima koji su trajali i do 8 časova dnevno. Mom vrhunskom znanju karatea znatno su doprinjeli majstori karatea,tadašnji selektori reprezentacije Rajko Vujošević,Dragoslav Božović i Dušan Dačić.Na moju vrhunsku opštu i specijalnu fizičku spremu najviše uticaja su imali profesori za fizičku kulturu Radunović,Ćirković i Ćitaković.
Jak rad i konstantno održavanje vrhunske forme doprinio je i osvajanju velikog broja medalja.Od 1995.godine kao dio treninga opštefizičke pripreme uveo sam aerobik i time znatno poboljšao gipkost, koordinaciju, osjećaj za ritam i aerobnu izdržljivost.
Marljiv rad se nastavljao i rezultati su se i dalje nizali. Međutim godine 1998.na turniru u francuskom gradu Lilu u meču sa karatistom Kristofer Pinom u nezgodnom kontaktu došlo je do teške obostrane povrede,loma noge. Nastupili su mjeseci oporavka i nakon skidanja gipsa na putu ka potpunom oporavku veliku ulogu je imao aerobik odnosno fitnes. Suština oporavka je bio rad na fitnes spravama koje su uticale da moji mišići dobiju snagu i izdržljivost. Zahvaljujući strpljivom i dugom radu uspio sam da nogu oporavim u stanje normalnog rada. Za vrijeme oporavka posmatrajući treninge aerobika došao sam na ideju da svoje dotadašnje iskustvo u sportu i poznavanje fizičke kulture povežem sa muzikom. I pored iskustva u aerobiku od 3 godina potrebna mi je bila još jedna godina intenzivnog rada na izgradnji dobrog sklada pokreta i muzike kako bih došao do kvalitetnog treninga“, rekao je Mićović u svojoj biografiji na sajtu Soko gym.
Biografija preuzeta sa sajta Soko gym: https://sites.google.com/site/miljan170793/vesko-micovic…