Vladimir Vlado Šćepanović -Bubanja bio je učitelj narodnih osnovnih škola mlađe generacije, rezervni oficir Vojske Kraljevine Jugoslavije, sokolski prednjak, učesnik julskog ustanka i delegat sreske narodne skupštine za srez beranski 21. jula 1941. godine
Rođen je 15. juna 1914. u selu Bubanje-Kačmor kod Berana od oca Jakova Bubanje zemljoradnika i majke Stanojke Šekularac. Peti razred Državne učiteljske škole završio je u Užice školske 1934/35. a učiteljski diplomski ispit juna 1937. ocjenom: „osposobljen za učiteljski poziv u narodnim osnovnim školama“. Vojni rok odslužio je u Školi rezervnih oficira, đačkom bataljonu u Mariboru (novembar 1937 – avgust 1938) sa položenim ispitom za rezervnog pješadijskog potporučnika a proizveden u čin decembra 1939. Tokom školovanja u Užice završio je smučarski tečaj. Državni ispit nije polagao.
Prosvjetnu službu zasnovao je 22. oktobra 1938. kao učitelj Osnovne škole u Bare kod Sjenice, gdje je stupanjem na dužnost položio zakletvu na vjernost u službi. Otuda je po molbi 10. januara 1940. premješten u Štitare kod Berana i bio prvi učitelj iz ovoga kraja koji je službovao u matičnoj školi. Tokom dvije školske godine ocjenjivan je dobrom i vrlo dobrom ocjenom. U vannastavnim aktivnostima isticao se kao prednjak mjesnog Sokolskog društva.
Početkom rata sa činom rezervnog oficira tokom julskog ustanka biran je na dužnosti zamjenika komadanta Brzavskog bataljona. Ispred štitarskog kraja učestvovao je kao delegat Sreske narodne skupštine za srez beranski 21. jula 1941. Nastupanjem ratnih dana napušta rad u školi i pristupa operativnim jedinicama. Tokom kasnijeg perioda sa političkom polarizacijom ustanika prešao je na stranu monarhističko nacionalističkog pokreta obavljajući značajne vojne funkcije. Formiranjem teritorijalnih četničkih odreda Naredbom od 5. januara 1942. u činu poručnika imenovan je za komandira Bubanjske čete Brzavsko-Štitarsko-Rujičko-Kaludarskog odreda, potom je u istom činu biran za komandanta Bjelopoljske četničke brigade, pa zastupnik komandanta Prvog Miloševskog korpusa. Početkom decembra 1944. sa reorganizacijom četničkih jedinica u činu kapetana imenovan je za komandanta 7. puka Prve divizije. U odstupnici prema zapadu je zarobljen i strijeljan od partizana maja 1945. kod Zidanog mosta.
Izvor: Časopis Glas Holmije