8. avgusta slavi se dan Svete Petke, prema danu njenog upokojenja.
Najveći dio života provela je u pustinji Jordana, gde je živjela asketskim životom, zbog čega se na ikonama predstavlja u skromnoj ženskoj monaškoj odeždi, sa krstom i mirtinom grančicom kao simbolom mučeništva i nevinosti.
Beduini su je zvali „an hatu“ – plemenita dama, majka vernika (titula u Islamu data još jedino Muhamedovoj ženi), jer su je smatrali strankinjom koja ih je najbolje razumjela.
Nekoliko godina nakon smrti, javila je u snu nakon čega je njen grob orkopan a tijelo je bilo netruležno. Mošti su prenošene, a po molbi knjeginje Milice neko vrijem bile su u Beogradu.