Vaskrsenje Hristovo, danas slave ruska, grčka, bugarska i etiopska crkva, kao i jedan deo Eskima koji žive na Aljasci. Vaskrs je, prema crkvenim običajima, pokretan praznik koji se određuje prema prirodnom kalendaru i uvek se vezuje za nedjelju sa odstupanjem od 35 dana.
Vaskršnje slavlje je za vjernike kraj Velikog posta, koji spada u najstrože postove, a prvi mrsni zalogaji trebalo bi da budu uskršnja jaja koja, se prema hrišćanskom običaju, farbaju u crveno kao simbol prolivene Hristove krvi.
Vaskrs je praznik nad praznicima koji je, prema pravoslavnom vjerovanju, osnova novozavjetne propovjedi i vjere u spasenje. Prema predanju, prva jaja je caru Tiberiju poklonila Marija Magdalena koja je u Rim došla sa porukom o Vaskrsu.
Na Vaskrs se skidaju oltarske dveri da bi se time pokazalo da je Isus Hristos, po crkvenom učenju, vaskrsnućem pobijedio smrt i otvorio rajska vrata.
Prema crkvenom učenju, Isus je razapet u petak, subotu je preležao u grobu, u Josifovom vrtu, a u nedjelju zorom, osjetio se snažan zemljotres i anđeo Božji sletio je na grob. Stražari koji su čuvali grob, u strahu su popadali kao mrtvi, a Isus vaskrsao.
Na Vaskrs je, po vjerovanju, prvo Marija Magdalena srela Hrista, a potom se on ukazao i svojim učenicima.
Samo učenik Toma, koji je bio odsutan, nije odmah povjerovao da je Hristos vaskrsnuo, pa je morao lično da se uvjeri. Otuda u narodu uzrečica: “Nevjerni Toma”.
Ljudi se za ovaj praznik pozdravljaju sa: “Hristos vaskrese” i “Vaistinu vaskrese”. Cijela nedjelja praznika zove se Svijetla nedjelja, a tada se pjevaju radosne crkvene pjesme.
Na prvom Vaseljenskom saboru, u Nikeji 325. godine, odlučeno je da se Vaskrs svuda praznuje istog dana, pošto se ispune tri uslova: posle proljećne ravnodnevice, prve nedjelje posle jevrejske Pashe i posle prvog punog mjeseca.