Sveti Stefan je bio arhiđakon i blizak rođak apostola Pavla. Kaže se arhiđakon jer je bio prvi od sedam đakona koje su sveti apostoli – Hristovi učenici – rukopoložili i postavili na službu oko pomaganja siromašnih u Jerusalimu i okolini.
Kao i drugi svetitelji i Sveti Stefan je činio mnoga čudesa i mnogo je pomagao ljudima koji su bili u nevolji.
Braneći Hrista imao je mnogo neprijatelja, ali je uvek izlazio kao pobjednik.
Kako mu nisu mogli ništa i nisu mogli da spriječe njegovo propovedanje, lažno je optužen da je vređao Boga i Mojsija.
Tadašnje duhovne starešine su pobunile narod protiv njega i ubrzo je uhapšen. Po hapšenju je ubrzo usledilo i suđenje.
Tokom suđenja odlučno je pobijao svaku optužbu njemu podmetnutih lažnih svedoka.
Spominjao je Mesiju i njegov dolazak kod Mojsija sa velikim uvažavanjem i strahopoštovanjem.
Istina o Mesiji je razbesnela svešteničke i narodne poglavare i sudije. Izveli su ga iz grada i usmrtili kamenovanjem.
Među onima koji su ga kamenovali bio je i Stefanov bliski rođak Savle koji se kasnije iskreno pokajao, primio učenje Isusa Hrista i ostatak života proveo propovedajući baš kao i apostol Pavle, šireći Hristovu reč i osnivajući crkvene zajednice.
Time je Sveti Stefan postao prvi hrišćanin koji je stradao za Gospoda i dosledno tome se sa punim pravom naziva još i Prvomučenikom.