Povodom praznika Svetog Simeona Mirotočivog, slave hrama koji se gradi u centru Berana, u prepunoj sali Doma kulture održana je svečana akademija u čast ovog velikog vladara, prosvetitelja, duhovnog oca i ktitora brojnih pravoslavnih svetinja. Svecanost je otvorio episkop budimljansko-nikšićki Joanikije, a besjedio je arhimandrit Ilarion.
“Časni oci i Sveštenici, poštovani gospodine predsjedniče opštine, draga braćo i sestre srećan vam praznik Svetog Simeona Mirotočivoga. Sveti Stefan Nemanja, Simeon Mirotočivi kao državnik, vojskovođa, kao veliki ktitor, kao studenički i svetoglaski odvežnik pred kraj svog života, kao Božiji čovjek i kao svetitelj bio je za svog života vođa svoga naroda, objedinitelj svoga naroda, objedinitelj srpskih zemalja. Takav Božiji uglednik koji je stvorio državu i svoj narod doveo Hristu, ali poslije svog upokojenja on je ostao prisutan u svom narodu i nije bio vođa svoga naroda samo za života nego i poslije svog upokojenja kada se objavio kao svetitelj ubrzo poslije svoje blažine končine, izmiritelj svojih sinova nad njegovim moštima je Sveti Sava izmirio braću Stefana i Vukana, to izmirenje je značilo mnogo za napredak našeg naroda, uvijek nam je potrebno to izmirenje i danas nam je potrebno. Treba se posjetiti isto tako da je Simeonovo opredeljenje za pravoslavlje pošto je u jedinstvu bio kršten u latinskoj vjeri, njegovo opredeljenje za pravoslavlje u punom njegovome uzrastu da je mnogo doprinijelo da se srpski narod okrene ka istoku, ka Carigradu i Jerusalimu, da se nasloni na to veliko ljudeo hrišćansko i jerijsko nasleđe, i to je rezultiralo stvaranjem jedne blistave kulture u okviru šire kulture pravoslavnih, slovenskih i Grčkih naroda. Draga braćo i sestre mi ovdje imamo poseban razlog da proslavljamo ovaj praznik, cio srpski narod ga slavi i u svakom kraju ima nešto posebno, a mi ovdje u postojbini Nemanjića podižemo hram Svetom Simeonu Mirotočivome. Prvi hram njemu posvećen u Limskoj dolini i možda do sad najveći Hram posvećen ovome Božijem ugodniku, i na takav način slijedimo Svetog Simeona kao ktitora, a da bismo ga slijedili kao ktitora moramo da se ugledamo na njega, na njegovu vjeru, na njegovu revnost, na njegovu odanost, na njegovu bogočežljivost i posebno na njegovu istrajnost u vjeri, u dobru, u dobrim djelima, a on je uzrastao u svim vrlinama oslanjajući se uvijek na Hrista i dao nama primjer da se na njega ugledamo, kao što je bio vođa za vrijeme svoga zemaljskoga života srpskom narodu, tako je on ako to možemo svojim očima da vidimo vođ nama koji u Hrista vjerujemo i koji se držimo svete vjere pravoslavne, vođa i danas, kazao je vladika Joanikije.
Svečanu Svetosimeonsku besjedu održao je arhimandrit Ilarion koji je došao i donio blagoslov iz susjedne Raško-Prizrenske eparhije.
“Hvala vam svima na podršci koju je godinama narod iz ovoga kraja i molitveno i na druge načine pružao Eparhiji Raško – prizrenskoj koja, kako i sami znate, prolazi teške godine iskušenja, neizvjesnosti, a ove dane posebno najviše nas nadahnjuje i veliku nam utjehu pruža ono što gledamo da se dešava u Crnoj Gori”, rekao je arhimandrit Ilarion. Svoje praznično slovo arhimandrit je posvetio prazniku koji se proslavlja, o ovoj čudesnoj ličnosti i neuhvativoj za ljudski razum. Sveti Simeon Mirotočivi kao moćni vladar na Svetoj Gori ponašao se kao najskromniji monah. Toliko nespojivih stvari on objedinjuje u sebi. “On je u mnogo čemu bio dvostruk. Primjer je prvo latinsko krštenje pa kasnije i pravoslavno. Bio je državnik i vojskovođa, pa je onda bio vojnik Hristov. Bio je sav u poslovima carstva da bi se toga carstva odrekao. Bio je otac baš zbog toga što je bio spreman da bude duhovni sin Svetom ocu Savi”, ističe arhimandrit Ilarion. Njegovo djelo je postalo besmrtno.
U programu akademije učestvovali su duo violina i klavir, Dragana Popović i Natalija Djačenko, dječiji hor „Mladenci“, vokalne solistkinje Jelena Ristić i Anja Boričić, crkveni hor „Sveta Mati Anastasija“, solo pjevač Anđela Brajović, narodni guslar Mileta Pantović i pjevački sastav „Car Dušan Silni“. Organizatori svečane akademije su Eparhija budimljansko-nikšićka i Crkvena opština Berane.