Gasovi i hemikalije koje se oslobađaju paljenjem upotrijebljenih guma su izuzetno toksični za ljudsko zdravlje i veoma štetni po životnu sredinu. Djeca svih uzrasta, stariji ljudi, astmatičari i imunološki kompromitovani pojedinci su ranjivijiji na štetne hemikalije koje se oslobađaju paljenjem guma u odnosu na opšte stanovištvo.
Pri paljenju guma oslobađaju se čitav dijapazon zagađivača koji se mogu podijeliti u dvije grupe. U prvoj grupi su zagađivači za koje postoje zakonski propisane gornje granice izlaganja kao što su PM čestice, ugljen monoksid (CO),oksidi sumpora (SOx), oksidi azota (NOx) i isparljive organske materije (VOC).
U drugoj grupi su zagađivači za koje ne postoje gornje granice izlaganja odnosno imaju štetan uticaj na zdravlje čak i u veoma malim količinama i tu spadaju hemikalije kao što su policiklični aromatični ugljovodonici (PCB), dioksini, furani, hlorvodonik, benzen, polihlorovani bifenili i metali poput kadmijuma, nikla, cinka, žive, hroma i vanadijuma. Svi ovi zagađivači mogu uzrokovati značajne kratkoročne i dugoročne zdravstvene efekte. Važno je i znati da u prosjeku jedna guma sagori za 50 minuta što dovoljno govori o stepenu zagađenja koje se oslobađa paljenjem. U zavisnosti od dužine i stepena izloženosti, efekti po zdravlje mogu varitati od iritacije kože, očiju i sluznice, negativnog efekata na organe za disanje, centralni nervni sistem pa sve do nastajanje tumora. Nadalje, dokazano je da nekontrolirano sagorijevanje guma može imati višestruko veće štetno djelovanje u odnosu na sagorijevanje drveta ili uglja u kontrolisanim uslovima.
Posebno je zabrinjavajuće izlaganje kojem se nenamjerno izlažu ranjive kategorije stanonivštva – u prvom redu djeca.
Djeca svih uzrasta, stariji ljudi, astmatičari i imunološki kompromitovani pojedinci su ranjivijiji na štetne hemikalije koje se oslobađaju paljenjem guma u odnosu na opšte stanovištvo. Žene koje doje mogu preko masti u mlijeku prenijeti štetne hemikalije koje udišu na dijete te djeca tokom dojenja mogu biit izložena većim koncentracijama zagađivača nego u bilo kojem drugom razdoblju u životu.
Zagađenje životne sredine nastaje putem zagađivanja svih puteva prenosa – putem vazduha, vode i zemljišta. Važno je znati da se prema procjenama stučnjaka spaljivanjem gume oslobađa značajna količina ulja te se spaljianjem oko 100 guma oslobodi oko 25 litara ulja koji može zagaditi životnu sredinu ako se adekvatno ne sanira. Osim direktno zagađenja zemljišta i voda produktima sagorijevanja koji su u tečnom stanju treba imati u vidu i postepeno zagađenje vode i zemljšta koje nastaje ispiranjem pepela i nesagorjelih ostataka nakon kiše ili nekog drugog kontakta sa vodom.