Krivošije su naziv stare plemenske teritorije u Boki kotorskoj, na oko 1000 metara nadmorske visine. Zahvataju površinu oko se 114 km2, što čini jednu trećinu ukupne površine općine Kotor. To je zaravan na istočnim ograncima masiva Orjena, koja se graniči s Katunskom nahijom na istoku i na jugu s Bokom. Takav klimatski pojas ih čini izloženim kišovitim oblacima, kako s mora, tako i sa kopna.
Crkvice su selo u Krivošijama i nalaze se na padinama Orjena, u zaleđu Herceg Novog.
Crkvice su bile posljednje uporište Austrougarske monarhije koja se tu graničila sa Otomanskom imperijom i pripadale su fortifikaciji od čak 70 tvrđava povezanih u cjelinu poznatu kao „Primorska tvrđava Boka“.
Danas se u Crkvicama nalaze dvije očuvane tvrđave: Kom i Stražnik, i temelji nekadašnjih objekata kojih je bilo i do 150, a koji su građeni u periodu između četvrte decenije 19. vijeka do početka Prvog svjetskog rata.
Ova vojna baza bila je druga po važnosti nakon one u Puli u Hrvatskoj i služila je kao vojno naselje za 10.000 stanovnika, mahom porodica austrougarskih vojnika.
Crkvice su tada posjedovale kasarne, hotele, prodavnice, školu, vježbališta, strelište, konjušnice, magacine, stanove za oficire i njihove porodice, pozorište, bioskop, poštu, tenisko igralište, skijašku stazu, kuglanu, kapelu, groblje, fudbalsko igralište sa prilagođenim tribinama za oko 1.000 gledalaca.
Najzanimljivija građevina u koju i sada možete ući je pekara, tada druga po veličini u Evropi i najveća na Balkanu, koja je snabdijevala Boku sa nevjerovatnih 24 tone hljeba dnevno.
Ova pekara, čije opremanje je završeno 1907. godine, imala je automatizovanu proizvodnju, na drugom spratu imala je i salu za bioskop.
Donedavno, ako biste kojim slučajem i prošli pored ovih tvrđava i vegetacijom obraslih zidina, ne biste znali tajne koje krije najkišovitije mjesto u Evropi.
Mjesto u kojem istovremeno nema vode jer kraško tlo poput sita propušta sve padavine, pridružujući ih podzemnim vodama, koje dalje stižu čak i do podmorskih izvora Jadranskog mora.
Nedavnim genetskim istraživanjem izvorišta na Grahovu potvrđeno je prisustvo odnosno živog fosila, tj. vrste koja se nije mjenjala evolucijom milionima godina – čovječije ribice. Ona za svoj dom bira isključivo čistu i hladnu vodu, te je stoga izvanredan indikator kvaliteta vode i očuvanosti prirode. Zato smatramo da Crkvice i jesu zagrljene prirodom, prirodom koja skriva tajne ali i otkriva čuda.
Crkvice su mjesto koje vam povećava šanse da u samoj šetnji naiđete na srnu, vepra, zeca, koji je čest gost nekadašnje pekare, ali i surog orla.