Kompleks manastira Meteori, pravo je čudo arhitekture. U prevodu sa grčkog Meteora znači “lebdeće kamenje”, a manastiri smješteni na stijenama-stubovima koje su već same po sebi pravo čudo prirode, upravo i odaju takav utisak – kao da lebde.
Manastiri na stijnama oslikavaju baš ono što su monasi srednjeg vijka, koji su crkve i izgradili, i tražili – mir i “savršenu tišinu”.
Manastiri su građeni od četrnaestog do sedamnaestog vijka i do kraja tog razdoblja bilo ih je ukupno 26, od kojih je do danas sačuvano svega šest. Grupa manastira Meteora igrala je veoma značajne uloge kroz različite periode grčke ustorije, čuvajući grčki jezik i kulturu.
Od šest sačuvanih manastira, dva su muška, a tri ženska, a grupu manastira čine: manastir Svetog Stefana (Agios Stefanos), manastir Svete Trojice (Agia Triada), manastir Veliki Meteori (Megalo Meteoron), Varlam (Varlaam) i manastir Rusanu (Roussanou).
Manastir Veliki Meteor ili Preobraženjski manastir glavni je i najveći manastir iz grupe manastira koji pripadaju kompleksu Meteori i nalazi se u blizini grada Kalambake. Izgrađen je u atonitskom stilu u obliku krsta, sa dvanaestostranom kupolom i konhama.
Manastir Varlam drugi je najveći manastir u kompleksu Meteora. Izgrađen je 1541., a oslikan 1548. godine. Crkva je posvećena Svim Svetima, i izgrađena je takođe u atonskom stilu upisanog krsta sa kupolom.
Manastir Svetog Nikole Anapauskog, sagrađen u šesnaestom vijeku, ima malu crkvu koju je 1527. godine oslikao poznati kritski slikar Teofan Krićanin.
Manastir Svetog Stefana jedini se ne nalazi na litici, nego na ravnici, što ga je i učinilo dostupnim za granatiranje tokom Drugog Svjetskog rata. Međutim, nekoliko godina po završetku rata, monahinje su ga preuredile i danas je on ženski manastir.
Izvor: National Geographic Srbija