Delfi su se nalazili na vrhuncu moći i uticaja između 6. i 4. vijeka p. n. e.
Ljudi iz svih krajeva Grčke i Sredozemlja dolazili su da konsultuju proročište i sudjeluju u raznim vjerskim festivalima i igrama. Prve Pitijske igre održane su 586. godine p. n. e., a od tada su se organizirale svake četiri godine u čast Apolona.
Tokom vjekova Delfi su se pretvorili u važno istorijsko središte za ljude iz cijele Grčke i šire. Ovo starogrčko svetilište i proročište nadaleko je poznato. Vladari i obični ljudi podjednako su ovdje hodočastili kako bi zatražili savjete o pitanjima rata, politike ili možda ljubavi, a uticaj proročišta oslabio je tek u kasnijim godinama stare Grčke. Danas je ovo nalazište važna arheološka znamenitost, te Delfi svkake godine posjeti više od 600.000 ljudi.
igrama. Prve Pitijske igre održane su 586. godine p. n. e., a od tada su se organizovale svake četiri godine u čast Apolona.
Te su igre trajale pet dana, a uključivale su atletska, muzička i likovna takmičenja. Pitijskim igrama prisustvovali su sportisti, pesnici, muzičari, gledaoci i hodočasnici koji su došli da uživaj u spektaklu, posavetovetuju se sa proročištem i prinesu žrtve bogovima. Mnogi poznati ljudi posjetili su Delfe tokom njegovog procvata, uključujući filozofe Sokrata i Aristotela. Delfi su bili u središtu važnih političkih događaja, a kontrola nad proročištem izazivala je i sukobe.
Godine 338. p. n. e., makedonski kralj Filip II porazio je Amfiktionsku ligu i preuzeo kontrolu nad Apolonovim svetilištem. Imenovao je vlastite predstavnike kako bi nadgledali poslove u njemu, te upotrebio proročište da legitimizuje svoju vladavinu i uveća ugled. Tokom vladavine makedonskih kraljeva, Delfi su nastavili da budu važno središte vjerskih i kulturnih aktivnosti, ali su njihova politička moć i uticaj počeli da opadaju.
Filipov sin, Aleksandar Veliki, posjetio je Delfe 336. godine p. n. e., nedugo nakon što je postao kralj. Prema nekim izvorima, proročište je Aleksandra proglasilo Zevsovim sinom. Aleksandra je toliko impresioniralo ovo proročište da je darovao dobar dio plijena nakon osvajanja u Persiji. To je uključivalo razne zlatne i srebrne posude i veliku količinu persijskog državnog blaga.
Aleksandrova posjeta Delfima pomogla je da se uspostavi njegov legitimitet kao vladara i poveća njegov ugled kao heroja i osvajača. Nakon Aleksandrove smrti 323. godine p. n. e., njegovi generali uzalud su se borili za kontrolu njegovog velikog carstva, a nestabilnost se proširila Grčkom. Svetište u Delfima bilo je zahvaćeno tim sukobima pa su ga razne vojske tokom godina oštetile i opljačkale.
Četvrti makedonski rat završio se bitkom kod Pidne 168. godine p. n. e. To je označilo kraj makedonske monarhije i početak rimske vladavine nad Grčkom. U početku su rimski carevi i generali visoko cijenili Delfe kao važno vjersko i kulturno središte grčkog svijeta, kojem su se toliko divili. Rimski vladari su se pobrinuli za očuvanje Pitijskih igara i zadržali neke od političkih privilegija stanovnika Delfa.
Car Hadrijan, koji je vladao Rimskim Carstvom od 117. do 138. godine n. e., divio se Delfima i dao je da se postavi nekoliko kipova na mjestu svetilišta. Tokom prvih decenija 4. vijeka n. e. Delfi su opljačkani i izgubili su većinu svog blaga, a vjerske aktivnosti su počele da gube na važnosti. Hrišćanstvo je napredovalo, te su stare vjere ubrzo napuštene, jer je paganstvo bilo žestoko progonjeno.
Izvor: National Geographic Srbija