U planinama zapadnog Meksika, 1834. godine, rođena je djevojčica neobičnog izgleda po imenu Julija Pastrana. Njena majka je smatrala da su za njen izgled krive natprirodne sile. Da stvar bude gora, njeno mišljenje su dijelili i drugi pripadnici plemena kom su pripadale, zbog čega su ih protjerali.
Naredne dve godine, žena i devojčica će živjeti u pećini, sve dok ih tu ne otkriju lokalni mještani i odvedu u najbliži grad. Julija je smještena u sirotište, a nedugo je usvojena od strane guvernera koji je čuo za nju i smatrao je idealnom atrakcijom za zabavu. Kod njega je ostala do svoje 20. godine, kada odlučuje da se vrati u pleme.
Ali, umjesto u planine, jedan američki šoumen je sreo i nagovorio da sa njim pođe u Ameriku, kako bi svoj život nastavila na sceni.
Čim je stilga u Njujork 1854. godine, dobila je ne jedan, nego nekoliko nadimaka pod kojima je nastupala: “Žena majmun”, “Žena medved” ili “Dama pavijan”. Masa je hrlila da vidi ženu pekrivenu dlakom sa izbačenom vilicom i velikim ustima i spljoštenim nosem, dok izlazi na scenu Brodveja u crvenoj haljini i pjeva španske narodne pesme.
Ali, običan narod, pa čak ni novinari nisu bili krivi za to što je smatrana hibridom. Već njujorški doktor po imenu Aleksandar Mot, koji je prilikom jednog pregleda “utvrdio” da je ona polu-čovek, polu-orangutan. Drugi doktori koji su pitani za mišljenje, nisu imali šta da dodaju, a ni da oduzmu.
I tako je Julija, postala predmet radoznalaca koji su želeli da vide ženu iz plemena za koje zli jezici pričaju da po pećinama Meksika opšte sa medvjedima i majmunima. Njena popularnost je rasla, i nadmašila granice SAD-a, pa je u Londonu na jednoj izložbi 1857. godine njen poster prikazivana čak tri puta dnevno.
Julija je u jednom trenutku promijenila šoumena sa kojim je nastupala, a kada je on shvatio koliko novca mu donosi, kao i da se konkurencija ozbiljno interesuje za nju: Teodor Lent je prosi i ženi. Od tog trenutka, cijeli njen svijet se vrti oko ovog čovjeka: nije smjela da izlazi napolje, u slučaju da to uradi smanjivao joj je zaradu, a u cirkus je išla samo pod velom.
U zimu 1859. godine kada je nastupala u jednom cirkusu u Moskvi, Julija je otkrila da je trudna. Međutim, sreću će zamijeniti tuga kada je u martu 1860. godine donijela na svet bebu koja je izgledom bila identična njoj. Beba je preživela samo 30 sati, a ljudi bliski Juliji su tvrdili da je onda bila toliko tužna i nesrećna da je umrla nedugo potom od slomljenog srca. Iako je razlog njene smrti najvjerovatnije bila komplikacija nastala usled teškog porođaja.
Izvor: National Geographic Srbija