Kamčatka je poluostrvo koje se nalazi na dalekom istoku Ruske federacije, između Beringovog i Ohotskog mora. Dugačko je 1 200 km, široko 450 km i zahvata površinu od oko 370 000 kvadratnih kilometara. Istočna obala ima mnogo manjih zaliva, dok je zapadna obala bez njih.
Centralni dio ostrva presjecaju dva planinska venca – Središnji i Istočni, između kojih se nalazi Centralnokamčatska nizija.
Najveća rijeka je istoimena Kamčatka, duga 758 km, čiji riječni sliv obuhvata još ukupno 7 710 rijeka i više od 5 400 jezera. Na Kamčatki se ukupno nalazi oko 12 000 jezera, od kojih su tri najveća – Kurilsko jezero, površine 74 kvadratna kilometra, koje se nalazi u vulkanskoj kalderi i koje povezuje unutrašnji plovni sistem sa Ohotskim morem, zatim Kronckoje jezero, površine 254 kvadratna kilometra, koje plovni sistem povezuje sa Beringovim morem, i Nerpičje jezero, površine 552 kvadratna kilometra, koje je zapravo zaliv odvojen od mora velikim nanosima.
Klima Kamčatke je hladna i monsunska – ljeti ima mnogo padavina, dok su zime suve. Na Istočnim planinama ima velikih sniježnih nanosa i više od 400 lednika, koji su dijelom pokriveni vulkanskim pepelom. Naime, na Kamčatki se nalazi i više od 180 vulkana, od kojih je čak 17 aktivno. Najveći vulkan – Ključevskaja, visok 4 750 m, bazaltnog je tipa i za poslednjih 300 godina imao je više od 50 erupcija.
Kamčatka ne oskudeva ni u drugim geografskim fenomenima – u dolini reke Gejzerne ima više od 120 aktivnih gejzira (od kojih najveći izbacuje stub vodene pare oko 300 m uvis). Zbog svih ovih karakteristika poluostrvo Kamčatku nazivaju “zemljom vatre i leda”, što je zapravo značenje njenog imena na jeziku starosjedelaca. Danas na Kamčatki živi oko 425 000 stanovnika, od kojih većinu čine Rusi.