Drugog maja 1519. godine umro je Leonardo da Vinči. Italijanski vajar, naučnik i slikar – “uomo universale” italijanske renesanse kojeg istoričari umjetnosti svrstavaju u najveće genije ljudskog roda.
Njegova djela “Mona Liza” i “Posjlednja večera” spadaju među najčuvenije slike na svijetu. “Traktat o slikarstvu” (u prevodu objavljen u Beogradu 1953.) koji sadrži njegova zapažanja, zaključke i pouke o slikanju, perspektivi, svjetlosti i boji, značajan je doprinos nauci o umjetnosti. Leonardovo djelo je sažetak toga izvanrednog perioda ljudske istorije koji je poznat kao italijanska renesansa, perioda velikog kulturnog napretka i velikih projekata.
Leonardova djela odraz su čovjeka toga doba, onoga što je osjećao i činio, strojeva koje je gradio kako bi moglao podizati crkve, palače, zamkove, strojeve za vođenje rata, za rad, za proizvodnju i trgovinu svih onih roba čija je dostupnost bila od vrlo velike važnosti za vladare i njihove dvorove.
No kako bilo, još važnije, Leonardovi izumi svjedoče ko je i što on bio – čovjek kojeg je oblikovao najomiljeniji i najstimulativniji grad toga doba, Firenca.